Çocuklarla ilk uçuşum

Çocuklarla ilk defa uçağa binmeden önce oldukça heyecanlanmıştım. Günlerce interneti alt üst ettim, uçakta onlarla hangi oyunları oynayabileceğimin listesini yaptım. Her durumu kurtarmak için iyi birer aday olan mini oyuncaklar ve atıştırmalıklar almak üzere alışverişe çıktım.

Yuki adında bir çalar saati

Yaklaşık altı aydır her sabah 6:30’ta küçük Yuki kızımız bizi ağlayarak uyandırıyor. Çünkü çişi gelmiş dışarıya çıkmak istiyor. Ama kıza yetişmek mümkün değil ki!

Köpekler kafayı yemiş olmalı…

Güler misin, ağlar mısın… Günümü şu şekilde özetleyebilirim: çiş, çiş ve çiş!

Mina’nın yavruları salonda kalıyordu. Artık küçük köpeklerin yattıkları merdiven altı yerde kalabilirler diye onları taşımıştım. Salonu toplayıp temizliyordum. Leon anaokulunda, eşim dışarıdaydı, Luka minik masasında arabalarla oynuyordu. Koltuğun biri için temiz kılıf almaya gittim ve döndüğümde… 

Kaos!!!

Leon ve Luka iş başında

Leon, "Lukaaa, hadi kaos yapalım!" diye her bağırdığında tüylerim ürperiyor... Çünkü ardından öyle bir gürültü fırtınası kopuyor ki, kaç oyuncak kırıldı acaba merak ettirecek tarzdan. Zando kedilerle birlikte üst katta yatan diğerlerin yanına fırlarken Thea, Mina ve Yuki koltukların altına kaçıyor. Ama orası da güvenli değil! Ve sevinç çığlıklarının eşliğindeki koşuşturmaların arasında kendini buluveren ben, artık mobilyaları kurtarma derdine giriyorum. Üçlü koltuklar, bank, sandalyeler ve yemek masası yerlerini değiştirmeden önce bu iki minik ama oldukça etkili yıkıcı güce, kendilerini daha fazla kaptırmadan uyarıda bulunmalıyım! 

Araba-fobiklere lavanta kokusu

Yeni bir araştırmaya göre, araba seyahatinde heyecan yaşayan köpek dostlarımızı lavanta kokusu sakinleştiriyor. Kuzey İrlanda Queen’s Üniversitesi Canine Behaviour Centre’ın bilim adamları, yaptıkları araştırma için sahibinin arabasında heyecanlanan 32 köpeği teste tabi tuttu. Bunun için her köpek üç gün arka arkaya kokusuz, başka takip eden üç günde ise lavanta kokusu eşliğinde, bildiği bir yolda araba seyahati yapmış. 

Bilim adamları, tüm yolculuklar boyunca her köpeğin ne kadar oturduğunu, yattığını ve havladığını kaydetti. Sonuçları değerlendirdiklerinde ise lavanta kokusu yeni bir sakinleştirici olarak ortaya çıktı. Çünkü lavanta kokusu eşliğindeki yolculuklarda, köpekler daha fazla oturuyor ya da yatıyordu. Lavanta kokusunun etkisinde cinsiyet, ırk, kısırlaştırma durumu, deneyi günü gibi faktörlerin herhangi bir rol oynamadığı da belirtildi. Şimdi bilim adamları, seyahat heyecanı çeken köpeklerde ilaç kullanmadan önce lavanta kokusunun denenmesini tavsiye ediyor.

Zoolistan Dergisi Ocak/2007

İki dilde çocuk büyütmek

Oğullarımızı çift dilli büyütüyoruz. Bu sadece dile kolay. Eskiden bir çocuğu iki dilli yetiştirmenin kolay olduğunu düşünüyordum. Bu yolda neredeyse 4 yıl geriye bıraktıktan sonra ne kadar da yanıldığımı anladım.

Zeki Bir Avcı, Duygusal Bir Dost: Labrador Retriever

Çocukluğumuzun muhteşem köpeği Lassie’ydi. Ayna ayna söyle bana, var mı bu dünyada Lassie’den mükemmel bir köpek daha? Evet var! Şaşırmayın, gelin hep beraber okuyalım; aynı anda, hem sakin bir ev köpeği hem oyuncu bir bahçe köpeği hem de açık arazide çok faydalı bir av köpeği olmayı beceren, sevimli Labrador Retriever’ların büyülü dünyasına adımımızı atalım. 

Unsere Woche

Auf dieser Seite werde ich für dich die für deutschsprachige Mamis interessanten Texte wöchentlich (hoffentlich jedes Wochenende) auch auf Deutsch posten. 

Hauptsaechlich werden es Texte über uns und unsere Kinder sein. Denn ich denke, dass dich unser Leben mit Kindern in der Türkei mehr interessiert als unser Leben mit vielen Haustieren - insbesondere, wenn du auch eine deutsche Mama in der Türkei bist. Natürlich wird hin und wieder auch etwas über unsere Hunde dabei sein. Doch leider wird mir die Zeit fehlen, wirklich alle unsere türkischen Texte auf Deutsch nochmals zu schreiben. Ich hoffe, du hast dafür Verstaendnis.

Ich freue mich aber immer über jeden Kommentar und besonders über Wünsche bzw. Vorschlaege, welche unserer türkischen Texte wir auch auf Deutsch in unser Blog stellen sollen. 

   

Bak & Teri

Bu sayfada her ay benden iki dilde yazılmış yeni bir çocuk hikayesini bulabileceksin. Bu hikayeleri 2-3 yaş grubu için uygun olacak. Gündüz ya da gece yatmadan önce okuyabileceğin kısa kolay anlaşılan tarzda hikayeler...

İlk hikayem dişleri fırçalarken oğullarıma anlattığım bir hikaye. Umarım ki senin çocuğun da bunu duyarken diş fırçalama heyecanlı bulur. Benimkiler bu hikayeye bayılıyor!

Biz Kimiz

Biz, gündelik kargaşaya ayak uydurmaya çalışan, hareketli ve galiba aynı zamanda da biraz gürültülü, hayvan sever, çılgın bir aileyiz! Bizdeki hayat bazen biraz düşsel… Nasıl mı?
 

2009 ve 2010 doğumlu, burçlarına yakışan karakterlere sahip iki erkek çocuğun 7/24 Alman anne ve Türk babasıyız. Çocuklarımızı iki dilli büyütüyoruz. Eşim onlarla Türkçe, ben ise sadece Almanca konuşuyorum.

İstanbul yakınlarından küçücük bir köyde yaşıyoruz. Her sabah kendi ekmeğimizi yapıyoruz, kendi tavuklarımızın yumurtalarını yiyoruz. Yazın çoğunlukla bahçemizde ve köyde yetişen sebze meyveyi yiyoruz. Bizim hizmetçi ve yardımcımız yok, bizim şoförümüz veya bahçıvanımız da yok, hatta bizim temizlikçi  ve bakıcımız bile yok. Ailelerimiz de uzaklarda yaşıyor. Ama evimizin sakinler yine de dördümüzle bitmiyor... Biz hakikaten KALABALIĞIZ! 

Evde bizimle yaşayan iki kedi ve bir köpek sürüsü ile hayat nasıl mı dersiniz? Kesin olan tek şey var bizde, hiçbir şeyin planladığımız gibi gitmemesi!

Bize xlargeaile@gmail.com adresinden ulaşabilirsin. Bize ulaşan tüm emailleri evimizin aktörlerin izin verdiği hızda cevaplamaya çalıyoruz. Hakkımızda yapılan haberleri de buradan okuyabilirsin. 

Evimizin aktörleri:

Baba, 43, Türk

Anne, 45, Alman,
1989’dan beri Türkiye’de
ve ailenin tek vejetaryeni
"Ben, benim hakkımda"

Leon, koç

Luka, yengeç

Zando, 11, siyah Labrador,
annesinin aşkı, 
5 aylıkken önceki sahibinden aldık
dünyanın en ince ruhlu köpeği

Lili, 8, pembe
burunlu bej Labrador,
dünyanın sevilmeyi
sevmeyen tek Labradoru

Tara, 6,
kahverengi Labrador,
Zando ve Lili'nin kızı,
annesinin 28kg’luk
kucak manyağı

Liz, 8,
kahverengi Labrador, 
1,5 yaşındayken önceki sahibinden
aldık, ‘mama’ havlarıyla bizi çıldırtıyor

Gypsy, 4, Liz'in kızı,
kahverengi Labrador,
usta öğrenci

Maya, 4, Tara'nın kızı,
kahverengi Labrador,
zıp zıp topumuz

Yuki, 4 yaşında, Pug,  
minik kangurumuz

Thea, 4, Maltez,
narin hanımız

                                                  
                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                              

Şiva, 9 yaşındayken
2015 yılında onu kaybettik,
Rottweiler, 
2 yaşındayken üzerinde
200 kene ile tarlada bulduk
, yalaka bekçimizdi

Kira, 10, sokak köpeği,
evin gerçek bekçisi

  

 

20 tavuk (ya da daha fazla) & 2 horoz

Gümüş, 19,5
sokak kedisinin oğlu
(annesi 2011'de 18 yaşında
bizden ayrıldı) ve evin dedesi

Zita, 9, sokak kedisi,
evin önündeki ağaçtan
kurtarıldıktan
sonra bir daha ayrılmayan
alfa köpeğimiz
(köpeğimiz kelimesinde bir
hata yok.
Kedi ama köpek işte. )

Balu, Nisan 2013 doğumlu
Liz ve Zando'nun kızı
Blogu başladıktan sonra
bize katıldı,
annesinin aşkı

                        

Baghira, 7 Ekim 2014'te
bahçemizin ortasında
ağlarken bulduk,
mırmır makinamız