Çocuklarımızı tehlikeden korumanın yolları var!

Yabancıyım. Anneyim. 25 yıldır Türkiye’de yaşıyor olsam da konu çocuklara gelince bazı kültürel özelliklere bir türlü alışamadım. Alışmak da istemiyorum açıkçası. Çünkü bunları garipsemem çocuklarımı daha iyi koruyabilmemi sağlıyor. Zira bence Türkiye’deki çocukları istismara uğramaya götüren yola; her gün, her yerde bir taş daha döşeniyor.

Parmak emmekten vazgeçirmek mi?

Resimlerden fark ettiğin gibi Luka parmak emiyor. Her anne gibi ben de parmak emmek ve emzik hakkında çok mürekkep yaladım. Parmak yerine emziğe mi alıştırsak mı diye düşündüm bir ara. Çünkü Luka doğar doğmaz parmak emdi. Bu, tam olarak doğru değil. Doğum öncesi rutin kontrollerinden bir tanesinde Luka'nın parmağını ağzına sokmaya çalıştığını ultrasonda görmüştük. O kadar hevesliydi yani!

Çok kızdım çoook!

Çocuklar hissettikleri güçlü duygularla nasıl başa çıkacaklarını bilemiyorlar. Nasıl bilsinler ki. Birçok yetişkin bu konuda hala pek başaralı değil. Tanıdığın kaç kişi öfkelendiğinde patlayıp bağırıyor? Öyle olunca bu kadar güçlü duygulara yeni alışan bir çocuk onların karşısında ne yapmalı… Kolayca bir öfke küpü haline dönmesi normal olsa gerek. Biz de Leon’la bu yolda öyle ya da böyle ilerliyoruz…

Ah, bu kelime de ne?!

Leon ilk küfürlü kelimeyi kullandığında şok olmuştum. Bu birkaç hafta önce olmuştu bu. Tabi ki o gün sadece başlangıç olacaktı…

Çocuklarımızı susturmayalım!

Geçen gün bir yazı okudum, ardından çok ama çok kötü oldum. Bana çok koydu. Ne kadar etkilendiğimi anlatmam bile. Bir kadın kendi yaşadıklarını anlattı ve onları okuyunca resmen kendimi gördüm…

Konu çocukların konuşmalarımızın arasına girmesi ve çok fazla konuşmalarıyla ilgiliydi. Kendisi, tıpkı benim gibi, aslında konuşmaya seven, hele tartışmayı çok seven bir insanmış. Ancak çevrede 2-3 kişiden fazla olunca çok fazla konuşmamayı, karşısındaki kişi düşüncelerini agresif bir tonla aktarmaya başlayınca kendi düşüncelerini saklamayı, susmayı tercih ediyormuş. Bende öyleyim. Hep bunun normal olduğunu düşünmüş, “işte hazır cevap bir insan değilim” demiş. Eveeet… Çok tanıdık geliyor çok!

Çocuklarımıza güvenelim!

Martı dergisinin Mayıs sayısı çıktı! Bu sayıda Leon ve Luka'ya güvenip onların yapmalarına izin verdiğimiz şeyleri kaleme aldım. Makaleye tüm resimlerle birlikte sayfa 36'dan itibaren buradan ulaşabiliyorsunuz. Tavsiye ederim!  

Çocuklarımıza güvenelim!

Çocuklar için anaokulu veya okul, yemek, çamaşır, bulaşık, alışveriş ve belki de tam gün işe yetişmektense, çalışkan cücelerimizden yardım almaya ne dersiniz? Tek başına bir şeyleri başarmak onları çok mutlu ediyor. Hele anne babalarına yardım etmek söz konusu olunca, kendilerini aşarlar bile! Üstelik biz biraz rahatlarken çocuklarımız hem motorik kabiliyet hem de zihinsel olarak daha hızlı gelişiyorlar.

Zıtların dünyası

Önceki akşam Leon’un ne kadar zıtlarla dolu bir çocuk olduğuna tanık olduk. Hem basıldık hem de ürktük. Hayatımızda sanki hiç yeterince gelirim yokmuş gibi eşimle The following dizisini seyrediyorduk. Ben polisiye ve gerilimlere bayılırım. Nerede katil varsa ben oradayım, film, dizi, kitap hiç fark etmez. Tam seri katilin başka bir cinayet işlemek üzereyken yanımda bir ses duydum. Bir baktım ki yanımda biri var. Ürkmem eşime “televizyonu kapat” dememle aynı andaydı herhalde. Eşim ve ben resmen afalladık.

Bugün ne giysek?

Luka 1,5 yaşındayken
Günümüzün reni maviydi :)

Kıyafet seçme hakkı oğullarımındır

Oğullarım adına kıyafet seçmek için birçok mantıklı neden bulabilirdim. Kendileri seçerlerse çok ince  ya da çok kalın kıyafet seçerler, hatta korkunç renkleri birlikte giyerler diyebilirdim. Ama demiyorum. 2,5 yaşındaki Luka ve Nisan’da 4 yaş olacak Leon giyeceği kıyafetleri kendileri seçer. Üstelik yaptıkları işten çok ta eminler! Hatta Leon bu yaz için kıyafet almaya gittiğimizde her şeyi kendisinin seçmek istediğini şimdiden ilan etti bile. Bana uyar!

Neden o parmak hep burunda?

Bu sabah, Leon’u anaokuluna götürürken dikiz aynasında burnunu karıştırdığını gördüm. Daha önce yüzlerce kes söylediğim gibi bu sabah da “Lütfen yapma” derken yaptığı yetmiyormuş gibi bir de parmağını ağzına soktu afiyetle yaladı. Biliyor muydun, bunun bilimsel adı bile varmış: mukofagi. Boşa kürek çekiyorum. Evde onlardan iki tane var şimdi.