Çocuklara ekran konusunda özgürlük tanımak aptallık mı?

Zaman yetmiyor anne!

Kaliteli zaman epeydir herkesin ağzında. Tüm gün iş yerinde olan anne baba akşam olsun hafta sonu olsun çocuğuyla geçirdiği zamanın kaliteli olmasına önem veriyor. Ancak çocuğun da tüm günü anaokulunda veya okulda sıkı bir programla geçirdiğini unutmamak lazım. Çocuklarımızın boş oyun vaktinin olması kaliteli zaman geçirmeleri kadar önemli.

Kötü örnekler hiç mi olmasın?

Öğren ve uyu!

Bu çocukları düşünen yok mu? Kurumdan bir sorumsuzluğu örneği

Geçen hafta sonu sorumsuzluğun inanılmaz bir örneğine şahit oldum. Sevdiğimiz bir aile geçen yıl benim oğlanlarla benzer yaşlarında iki çocuk Çocuk Esirgeme Kurumu’na bağlı çocuk yuvasından alıp koruyucu aile oldular. Erkek çocuk şimdi altı yaşına yakın, kız dört yaşında. Çocukların geçmişi öyle üzücü ki öğrendiğimde içim çaresiz bir öfke ve üzüntüyle dolmuştu. Kurumda olan bir abileri ve zihinsel engelliler için özel kurumda bulunan bir tane ablaları da var.

4 yaşındaki çocuk tırnaklarını keser mi?

Leon ve Luka şimdi 5,5 ve 4 yaşında. Başından beri bıçak kullandırdığım için bu konuda gerçekten iyiler. Her türlü meyve ve sebzeyi doğrayabiliyorlar, gerekirse kabukları da soyabiliyorlar. Buna rağmen geçen gün ağzım açık kaldı. İki ay önce 4 yaşına giren çocuk tırnak makasıyla tırnaklarını kesebilir mi dersin?

Batıdaki birçok çocuğun ebeveyne olan bağı yetersiz

ABD ve İngiltere’deki dört ünlü üniversiteye bağlı çalışan bilim adamları uzun süreli ortak bir araştırma sayesinde korkunç bir tabloyu ortaya çıkarttı: Batı ülkelerindeki çocukların %40’ının anne veya babasıyla bağı kötü! 

Çocuğunu işlerine dahil etmenin yolları

Çocuğumla evde ne yapabilirim diyorsan, üstelik tatil ve bir sürü işin varsa ya da çocuğun henüz tek başına faaliyet yapıp oyun oynamıyorsa, onu ev işlerine dahil etmek ikiniz için oldukça keyif verici bir olay olabilir. 

Bebeğin zekası dille gelişiyor

“Bebek dili” , hani bıcı bıcı, düt düt, hav hav veya ham ham gibi kullanarak çocuklarımıza hiç iyilik yapmıyoruz. Başından beri normal şekilde konuşulan çocuklar okula başlamadan önce bile farkla daha ilerideler. Bunu artık bilim gösterdi:

Ceza mı yoksa mantıklı sonuç mu?

Sabahleyin 10 dakika sonra evden çıkıp çocuğunuzu anaokuluna bırakmak üzereyken ufaklığınız ilan ediyor “Ben giyin-meyeceğim!”.Hı. Ne yaparsınız? Onu giydirirseniz, haftalardır uğraştığınız konuda geri adım atmış olup artık her sabah giydirmek zorunda kalacaksınız. Kesinlikle olmaz! Çikolata sözü verseniz? Bu rüşvet, olmaz! En iyisi ikna etmek. Üç, dört, beş, ne kadar dil dökseniz, nafile. Sinirlenmeye başlıyorsunuz. Hala ilerleme yok. Ceza ile tehdit etseniz? Giyinmezse akşam televizyon yok! Karşınızda artık hem giyinmeyen hem de ağlayan bir çocuk var. Üstelik akşam televizyon da izleyemeyecek. O yarım saat aslında ne kadar da iyi geliyordu size. Ah, bir de artık geç kalmışsınız, sinirlisiniz ve ne yaparsınız? Çocuğunuzu giydirirsiniz.

Çok tipik bir durum, değil mi?

Biraz farklı bir faaliyet kılavuzu

Leon'la iki yıldır çok keyif alarak faaliyetler yapıyoruz. Tam bir anne-oğul ekibi olduk bu konuda. Üstelik hiç masraf da yapmıyoruz. En iyisi, bu faaliyetlerin Leon'un analitik düşünmesini, hayal gücünü kullanmasını ve çözüm bulma yeteneğini geliştiriyor olmasıdır! Luka da yetişiyor artık...