6.03.2013

Ben, benim hakkımda



Leon yeni dünyaya gelmişken
Birkaç arkadaşla karavanlarla tatil için Türkiye’ye gelip birkaç ay kalmaya karar verdiğimde henüz 19 yaşındaydım. Ülkeye ve insanlara –hayır, bir adama değil- öyle aşık olmuştum ki, Almanya’ya dönmek isteğim bir türlü gelmedi. Üzerinden 24 yıl geçti, hayatımın yarısından fazlasını Türkiye’de yaşıyorum ve Almanya’ya dönme isteğim bir kere olsun bile olmadı.
1990’lı yılların başında İstanbul bambaşkaydı. 1989’da biri Levent, diğeri Osmanbey’de olan iki bardan başka gece gidilecek mekan yoktu mesela. Herkes herkesi tanıyordu. Böyle bir hayata nasıl aşık olmayacaktım? Sonra Beyoğlu’nda barlar mantar gibi yükselmeye başladı. O yıllar şehir her yönden değişti, gelişti, gelişti, gelişti. Bu inanılmaz gelişime tanık olmak çok güzeldi.

Ekonomik zenginliği tepede olan bir Almanya’da büyümüştüm. Her şeyin var olması benim için normaldi. Hayatın aslında öyle olmadığı, çok şanslı olup doğru zamanda iyi bir ülkede büyüdüğümü o zaman anlamıştım. Çünkü İstanbul’a sadece mimari güzelliği için aşık olmamıştım. Bu şehir beni, hayatta hiçbir şeyin tabii olmadığını fark ettirdiği için aşık olmuştum. Elektrikler sürekli kesiliyordu. Evlerde kalorifer yoktu.  Telefonun bağlanması “öncelikli” olunca altı ay yerine “sadece” üç ay sürüyordu. Suların haftanın ancak bazı günlerde aktığını bile hatırlıyorum. Süpermarketler yoktu. Sadece bakkallar vardı, veresiye alıp haftada bir kere hesap ödenirdi. İnanılmaz günlerdi…      
  
Zando küçükken
Istanbul’da kalmak istediğime karar verince o günlerde Ankara’da yapılan yabancılar için üniversite yerleştirme sınavına girdim. İstediğim bölüm, Boğaziçi Üniversitesi’nde İngilizce dili ve edebiyatı okudum. Birinci yıl geçtikten sonra sıkılmaya başladım ve Felsefe ile çift anadal programına katıldım. Ardından Felsefe’de master de yaptım. Master yaptığım yıllarda bir dergide çalışmaya başladım, sonra bazı yabancı dergi ve gazeteler için güncel ve ekonomi makaleleri yazdım ve 10 yılı aşkın bir süre İngiliz bir yayın evinin Türkiye temsilciliğini yaptım. Hep dört kediyle yaşadım. Köpekle büyüdüm ama İstanbul’da yoğun bir iş temposunda köpek bakmak doğru olmadığını düşündüm. Sonra kedilerimden biri hastalandı, teşhis için sinirlerimi ve küçük bir sermaye harcadım. Yoğunluğum yön değiştirmişti. Takip eden 3 yıl boyunca Zoolistan adlı evcil hayvan dergisi çıkarttım. O günlerde Zando’yu sahiplendim, alternatif veterinerlik okudum ve büyük şehir bana artık yeter deyip köye yerleştim. Burada eşimle tanıştım. Çocuk sahibi olmak istersek buna fazla vaktimizin kalmadığını karar verdik. Sigarayı bıraktık ve başladık çalışmaya…

Luka 3 aylıkken
Anne olacağımı duyunca inanılmaz sevindik.  Alkolü de bıraktık. Okumaya başladım. Hamilelik nasıl geçer, nelere dikkat edilmesi gerekiyor, doğum nasıl olur. Açık söylemek gerekirse, bunların hiçbiri hakkında bir şey bilmiyordum. Doğuma eşimin de girmesini istediğimi baştan biliyordum ama. Beraber yaptık, sıkıntıları beraber çekeceğiz, beraber de doğuracağız… Ne mutlu bana, çocuk isteğimi paylaşan mükemmel bir hamile kadın eşi ve baba olan bir hayat arkadaşı bulmuştum! Bebeğe nasıl bakılır konusuna gelince bebeğimi taşıyabildiğim kadarıyla sling ile önüme bağlayarak taşımaya karar verdik. Aynen de öyle yaptım. Aylar boyunca bu şekilde göğsümde bebeğimle evde ve bahçede çalıştım. Çocuklarımız doğal beslensin derken tarıma giriştik, yumurtalar mutlu tavuklardan gelsin derken kümes kurduk ve daha çok deli dolu planlarımız var…   

Doğuma yakın bir zamana kadar çalıştım. Tek çocuk olduğum için en az iki çocuk istediğimden hep emindim. Ama 39 ve 40 yaşında anne olmak başka bir şey. Her şey çok yoğun ve bilinçli yaşıyorsun. İş hayatımda istediğimi yapabilmiştim, artık biraz evden çalışmanın yanında full-time anne olarak kariyerime devam edeceğime karar verdim. Henüz bilmiyordum ki, Leon ve Luka ile hayatımın en büyük serüvene yelken açmışım... o dalgalı denizde şimdi bazen yorgun ama hep mutlu gidiyoruz!

18 yorum:

  1. Tanrımmm idolümsün.Harikasın.seni ve xlargeaileni iyiki tanımışım :)) ve iyiki otto oğlumuz olmuş

    @esraaktuç

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İkinizi sarılıyor, Otto'yı da mıncıklıyorum :)

      Sil
  2. Mükemmel bir serüven :) gençlik yıllarınızdaki hayata atılış ve dönüm noktanız, sevdikleriniz için yaptığınız fedakarlıklar.. Kariyer ve çocuk planlamanız da çok iyi olmuş. Gerçi hayatınızda 'hiç bir şey planladığınız gibi gitmemiş' :)

    Kadınlar sanırım hayatındaki önemli karaları 20 ve 40 yaşlarında alıyorlar.. Annemle ben de 20 ve 40 yaşı aynı zamanlarda yaşıyoruz ve ikimiz de hayatımızı büyük ölçüde etkileyecek kararları bu zamanlarda aldık. Planlasak da planlamasak da hayattaki çoğu şeyin yolunda gitmesi gerçekten güzel. :) Ömür boyu mutluluklar diliyorum.

    YanıtlaSil
  3. Beni Google + 'da eklemenizle tanismis oldum bu guzel blog ile ne iyi etmissiniz :)

    Harika bir hikaye okudum. Cocuktan sonra benzerlikler tasisa da sizin kadar cesur degilim henuz :)

    Bahcede mutlu tavuklar ile permakultur denemeleri de var mi diye sorayim hemen ;-)

    Bir gun gorusup, tanisabilmek dilegi ile...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. :) Çok sevindim! Mutlu tavuklarla ilgili denemelerimiz var, hem de nasıl denemeler :) İyi ki konuyu açmışsınız, bunu önümüzdeki günlerde ele alayım...
      Permakultur'un ne olduğunu bilmiyorum... ?
      Sevgilerle

      Sil
  4. O zaman hemen acil olarak tanismaniz gerek :) http://permakulturplatformu.org/

    23 Mart'ta da Moda'da Halka Art'ta ne oldugunu anlattigimiz bir toplantimiz olacak. Duyurulari buradan izleyebilirsiniz https://www.facebook.com/istanbulpermakulturkolektifi

    Sevgiler...

    YanıtlaSil
  5. ne desem ki :) çok dolu dolu bir ömür :))) çocuklarınız ve eşinizle çook mutlu olun..

    YanıtlaSil
  6. Cok ilginc.. Sizi kader istanbula atarken, beni de almis istanbuldan almanyaya atmis..;)) ben de büyük sehirden sonra burada ögrendim bahcedeki meyvelerden yapilan recellerin tadini.. Türkiyeyi özlemiyor muyum.? Özlüyorum.. Ama buradada mutluyum iki minik yavrumla, herkeslerin karsi ciktigi alman esimle;))) . Yazilarinizin cogunu okudum benim yavrular öglen uyurken..

    YanıtlaSil
  7. Selam, yazınızı okurken yapmak istedıklerimi yasadıgınızı goruyorum.ne guzel.umarım hayat size ve deger verdıklerinize omurde,huzurda,bollukta bin bereket verir.

    sızınle tanısmayı gercekten cok ısterim. Umarım birgun karsılasırız:)

    Sevgiler,

    Ebru Baykal

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. çok teşekkür ederim Ebru Hanım! Belli olmaz, belki bir gün tanışırız :) Sevgilerle, Regina

      Sil
  8. Sen mükemmel bir insansın. Türkçe'yi bir çok Türk'ten mükemmel kullanıyorsun...

    YanıtlaSil
  9. türkiyeden gelip almanyaya yerlesen biri olarak inanilmaz kanim isindi ailenize,blogunuza :) Bir gün cocuklariniza annesinin dogdugu yerleri tanitmak icin gelirseniz seve seve kapim acik sizin gibi insanlara :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkürler! Hiç belli olmaz, ileride bir gün kapınızı çalarız belki :)

      Sil
  10. Merhaba, Ben sizlerle 2011 yılında tanışmıştım, labradorumu sizden aldım, Kafi şimdi 2,5 yaşına geldi, inanılmaz zeki bir köpek, tabii ki çok şirin :) Eşinize çok selamlar, sevgiler, Enis.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aaa :))) Beni Facebook'ta ekler misiniz? Çok sayıda yavru sahibiyle hala görüşüyoruz çünkü :)

      Sil
  11. Sizi henüz, yani şu anda tanıdım, size hayran olmamak elde degil...Istanbul'a yakın bir yerde yaşamadıgım için sizi tanımam zor görünüyor. Almanya'da bir dönem yaşadığım ve orada ki arkadaşlarım ile iletişimim neredeyse 40 yıl'a dayandığı için el becerileriniz, yaratıcılıklarınız, başarılarınız bana çok tanıdık geldi.:) Biim de planımız bir köy de yaşamak, şu anda ilk adım atıldı, iş hayatından emekli olundu, sıra evde - bahçe de üretmeye gelindi:)
    Sevgiler

    YanıtlaSil
  12. Hikayeniz ne kadar guzel, enteresan. Ne guzel hayati dolu dolu yasamak, masallah size. Bir de Turkcesinize hayran kaldim!!! ben de yillardir Amerikadayiz ama sizin kadar guzel Ingilizceye hakim degilim. 41 kere masallah ;) Cocuklariniz cok sanslilar. Hayvanlarla icice buyumek dogal bir ortamda. Bunlarin bizimle paylastiginiz icin de cok tesekkurler. Mutluluklar, tum guzellikler sizlerle olsun.

    Merve

    YanıtlaSil