Bugünlerde anaokuluna hep geç kalıyoruz. Bizim derdimiz
başka annelerin hayali olsa gerek. Leon o kadar çok yiyor ki kahvaltı bir türlü
son bulmuyor!
Evet, doğru okudun. Leon çok yiyor. Bundan şikayetçi değiliz, ama her öğün o kadar uzun sürüyor ki, anlatamam. Zaten bu aralarda çok konuşuyor bizim büyük oğlan. Ağzı hiç durmuyor. Kahvaltıya oturduğumuzda bir başlıyor anlatmaya, Luka, eşim ve ben kahvaltının yarısına gelmişken o hala başlamamış oluyor. Onlarca defa uyarıldıktan sonra bir başlıyor yemek yemeğe seyrederken doyuyorsun. 4-5 Zeytin, birkaç parça muz ve başka meyve, bir tane yumurta veya omlet, bir dilim peynir ya da salam, iki dilim reçelli ekmek ve bunları bitirdikten sonra sıra Nutella’lı ekmeğe geliyor. Choco Pops istemiyorsa. Tüm bunların yanında ya bitki çayı ya da sıcak süt içiyor. Tabi ki uzun sürüyor...
Leon’un anaokulunda kahvaltı etmesi düşünülemez! Hem o kadar
çeşit yok orada hem de bu kadarı yemek neredeyse bir saati alıyor. Biz de
kahvaltı bir öğün veya yemek değil, kahvaltı evimizde adeta bir olay. Üstelik
çok da sevdiğimiz bir olay! Bazen çıkmaya hazır şekilde Leon’un kahvaltısını
bitirmesini bekliyoruz. Hani, dişlerini fırçalayıp çıkacağız ya ardından. İşte
o anda Leon dopdolu tabağını süpürüp temizledikten sonra “bir tane Nutella’lı
ekmek daha yiyebilir miyim?” diye sorduğunda pes ediyoruz… Anaokulu
beklesin.
Yummyyy :)) Bunu ilk fırsatta deniyorum.
YanıtlaSilYavaş yemek yemek daha sağlıklıdır. Yavaş yavaş yiyerek sağlıklı bir alışkanlık kazanmış.
YanıtlaSilevet! Bu yanı hiç düşünmemiştim! Artık ona daha da vakit tanırız :)
Sil