Hiç hırsız köpek gördün mü?

Evet, hırsızlık yapan köpek hiç gördün mü? Bende öyle bir tane vardı ki aklın hayalin durur. Kira’nın erkek kardeşi Kato vardı. O öyle bir hırsızdı ki gözümün önünden ayıramazdım. Bir de ustalaşmıştı, çalmadığı şey yoktu. Artık bizden bilecekler diye endişelenmeye başlamıştım, çünkü kim bunları bir köpeğin yaptığına inanır ki…

Evde tadilat varken  Kira, Kato ve Zando tüm ustaların öğle yemeği için getirdikleri sandviçleri yemişti ki artık ustalar yemeklerini yukarılarda bir yerlere asarak saklıyorlardı. Buraya kadar her şey normal. Kato’nun hırsızlığa meyilli olduğunu anladığım günde ustaların birinin pensesini aradığı gündü.  Alet çantasının içinde koyduğundan çok emindi. Pense başka bir odada ortaya çıkınca herhalde orada unuttuğunu düşünmüştü herkes.  Bu tarz olaylar, yani kaybolan ve sonra bulunan aletler çok yaşandı. Sonra bir gün Kato’yu gördüm. Sessizce açık duran alet kutusuna ilerliyordu. Burnunu alet kutusuna sokup bir orasını bir burasını yokluyordu. Kendine uygun bir şey seçiyordu! Sonrasında ağzıyla karar verdiği aleti alıp hızlıca uzaklaştı. Ahhh, Kato hırsızmış…

Artık herkes Kato’nun böyle huyu olduğunu biliyordu ve alet çantasını kapalı tutuyordu. Ama Kato durur muydu? Asla! Artık alet çantalarından bir şey çalamayınca başka yerde duran aletlere yöneldi. Ya gözlerimle gördüm, yoksa inanmazdım!  Eğilip yerde çalışan ustanın arkasından çok ama çok yavaş ve sessizce yaklaştı Kato. Ne yapıyordu bu? Belli ki aklında bir plan var, ama neymiş? Kato, ustanın arka cebinde duran tornavidayı ağzıyla o kadar dikkatlice aldı ki usta bunu fark etmedi bile. Kato aleti kaptığı gibi fırladı bahçeye. Usta da eline arka cebine attı ve afalladı. Tornavida nereye gitmişti?

Kato, çaldığı her şeyi bahçede belli bir yere götürüyordu. Kato’nun hazine yeri derdik orasına. Bir gün o yerde bir cep telefonu gördüm. Olamaz! Telefonun artık aküsü bitmişti, kim bilir kaç gündür orada duruyordu. Son zamanlarda bizde çalışan her ustaya telefon ettim. Cep telefonunun sahibi bulunana kadar…

Bu Kato’nun delikanlı gençlik aylarıydı. Evde bir şey kaybolunca ilk olarak Kato’nun hazine yerine bakardık. Sonra hormonlar devreye girdi ve başka erkek köpekleriyle kavga etmek daha cazip gelmiş olmalı ki, Kato bir daha hırsızlık yapmadı.