Oyunda
kaybedildi mi? Hayal kırıklığına mı uğrandı? Yoksa arkadaşla kavga mı edildi?
Arkadaş ve ebeveynlerin ardından üçüncü sıradaki teselli evcil hayvanmış!
“Eltern for family” dergisinin anket sonuçlarına göre ankete katılan 1835
çocuğun %12’si üzüntü duyduklarında teselli edilmek için evcil hayvanı seçiyor.
Çocukların %41’i arkadaşları ve %34’ü ebeveynlerini tercih etmiş. Bonn
Üniversitesindeki Psikoloji Enstitüsünden Prof. Reinhold Bergler, çocukların
kriz anlarıyla başa çıkmalarında evcil hayvanların rolünü birkaç araştırmada
ele almış durumda. Kendisi şu sonuca varıyor: Okulda sorunlar olsun, oynarken
bir yaralanma olsun, evcil hayvanı olan çocuklar böyle anlarla daha kolay başa
çıkıyor. Çocuklar üzüldüklerinde teselli edilmeleri gerekiyor ve bu teselliyi
birçok zaman evcil dostundan alıyorlar.
En üzüldüğüm zamanlarda hemen köpeğim Paşa nın yanına tüner, onunla konuşur ve ona sarılarak ağlarım. O da beni teselli etmek için yalar.. Bana dünyaları verir sanki.. Mutlu olduğum zaman yine onunla deli gibi oynarım, koşarım ve mutluluğumu onunlar paylaşırım.. İnsanın evcil bir dosta sahip olması mükemmel bir duygu..
YanıtlaSilTamamen katılıyorum :) yıllar önce benim Zandom tek köpeğim olduğu günlerde "benim ruh halimin aynası" derdim ona. Çünkü üzgün olduğumda saatlerce yanıma oturup kafasını dizlerimi koyup gözlerime bakardı. Neşeli olduğumda hoplayıp zıplardı. Öyle bir ikili olmuştuk ki, sabah onunla işe giderken ona bakıyordum ruh halimi iyice anlamak için :)
Sil