29.03.2013

Zando'yla anaokulundaydık


Leon’un anaokulundaki aile katılım sırası bugün bizdeydi. Geçen defa çocuklara su dolu bardak ve şişelerden nasıl ses çıkartabileceklerini göstermiştim. Çocukların hepsi az da olsa ses çıkartmıştı. Bu hafta kara kara düşünüyordum ne yapayım diye. Bu sabah ise Leon’u anaokuluna bırakırken Luka’yı da aldım Zando’yu da!

İnanılmaz eğlendik desem yalan olmaz. Biz daha ayakkabılarımızı değiştirirken mutfakta çalışan bayan koşarak geldi yanımıza. Zando’yu sevmek istiyormuş. Arkasından üst sınıfın öğretmeni bir köpeğin geldiği duyumunu almış geldi. Birazcık korksa da köpekleri çok sevdiği için Zando’ya merhaba dedi. Bizim öğretmenimiz köpekleri çok sevdiğini ancak aşırı korktuğunu bana daha önce söylemişti. O yüzden belli bir mesafede gülerek bekliyordu. Çocukların sahipli büyük bir köpekle yakından tanışacaklarına çok seviniyordu.

Zando’yla yemekhaneye oturdum ve Leon’un sınıfına Zando’yu ve köpekleri anlattım. Azcık anlatabildim çünkü benden çok çocuklar konuşuyordu. Hepsi çok heyecanlıydı! “Benim de minik köpeğim var”, “benim kocaman köpeğim var evin yanında çitin arkasına yaşıyor” ve “benim kaplumbağam var” diyenlerle kendi hayvanları hakkında sohbet ettikten sonra anlatacaklarımdan vazgeçtim. Zando’yu sevecekler diye o kadar heyecanlıydılar ki, beni dinleyen nasıl olsa olmayacaktı.

Bu nedenle köpeğe nasıl yaklaşılması gerektiğini, önceden sahibinden izin almak zorunda olduklarına, vs. gibi şeyler anlattım. Leon ve Luka hepsini gösterdi. Zando Luka’nın yüzünü yaladı, Leon da Zando’ya sabah aldığım ödüllerden nasıl verilmesi gerektiğini gösterdi. Eh, sıra çocuklara gelince…

Herkes cesaretini toplayıp Zando’ya yaklaştı ama en sonunda vazgeçip geri adım attı. Zando sevilecek sevinciyle beklerken her seferinde hayal kırıklığına uğradı. Sıra ödül vermeye geldi. Çocuklar ödüllerle o kadar yavaş yaklaşıyorlardı ki Zando ödüllerine bir türlü kavuşamadı. Öğretmen ve ben ne kadar da önüne atmayın biz de tabaklarınızı önünüze atmıyoruz desek de, en son saniyede cesaretlerini kaybedip ödülleri yere attılar.   

Neyse Zando yine de bol bol sevildi. Çünkü hazır gelmişken üst sınıfın da Zando’yla tanışmasını istendi. Çok sevindim! 5 yaşındaki çocuklar daha iyiydi tabi ki. Anlattıklarımı dinlediler ve doğru şekilde Zando’ya yaklaşmaya çalıştılar. Başta tabi ki herkes korkup geri çekildi ama aralarından okulun en cesur çocuğu olarak ilan ettiğimiz bir erkek çocuğu benden izin alıp Zando’ya yaklaşıp onu sevdi. Eh, ondan sonra arkası geldi. Herkes Zando’yu sevip elinden ödül verene kadar çalıştık. Çocuklar havalarda uçuyordu. Zando ise gördüğü müthiş ilgi ve yediği bol ödülden dört köşe olmuştu… 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder