Leon’a hamile kaldığımda bir konuda karar vermem
gerekiyordu. Ben 15 yaşımdan beri vejetaryenim, ya çocuklarım ne olacak? 25
yıldır et pişirmedim balık yendiğinde masada duramadım. Çocuklarım benim
gibi büyümeli mi yoksa ben onlar için bunları pişirmeli miyim?
Vejetaryen olduğumdan beri eti kesen bir bıçağı kullanmam, et
yenen tabaktan yemek yemem, etin pişirildiği tavayı kullanmam diyen bir insan
değilim. Birçok vejetaryenin bunu yaptığını biliyorum, ama ben bunun militan
bir yaklaşım olduğunu düşünüyorum. Ben hiçbir konuda militan olmak istemem.
Ben
irade özgürlüğüme önem verirsem başkalarına da bu hakkı tanımalıyım. Ben
engellenmek istemiyorsam başkalarını da engellememin doğru olmadığını savunan
bir insanım. Örneğin, sigara içerken içmeyenlere saygı duyduğum gibi artık
sigara içmeyen bir kişi olarak içenlere de saygı duyarım. Ben kendi doğrularımı
yaşarım ancak kimseyi yaşatmam. Herkes doğrularını kendi bulmak zorundadır
bence.
Felsefem buysa çocuklarım için de bunların geçerli olması
gerektiği kanaatine vardım. Yani et yeyip yememelerine bir gün kendileri karar
vermek zorundalar. Bu kararı onlar için vermemin yanlış olduğuna inanıyorum. Hele
bu yaştaki çocuk vejetaryenliğe neden olan düşünceleri ve gerçekleri zaten
anlamaz ya da anlatmak için henüz çok küçüktür.
Bu yüzden et yiyen çocukların vejetaryen annesi olmaya karar
verdim. Bugüne kadar Leon ve Luka niye et, salam, sosis, balık ya da
bayıldıkları kanadı yemediğimi sormadılar. Böyle şeyleri yemememi normal karşılıyorlar.
Ama bunun nedenin ne olduğunu merak etmediler henüz. Peki, ben onlara nasıl
etli yemekler yaparım? Yapmıyorum. Bahçede her şey serbest. Eşim onlara
dışarıda balık yapar, kanat ta. Mutfağımızda kanat veya köfte de yapılıyor,
ancak genelde ben yapmıyorum. Çünkü her türlü eti ellemeye çok meraklı değilim…
Eşim hepsini hazırlayıp donduruyor. Ama o yokken çocuklar köfte istiyorsa,
dondurucudan çıkartıp tavaya atarım. Anneler çocukları için her şey yapar işte…
Bu yazıya aldığım tepkilerle ilgili yazımı burada okuyabilirsiniz.
Bu yazıya aldığım tepkilerle ilgili yazımı burada okuyabilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder