Minik yardımcılarım

Ben temizlik yapmaya çok meraklı bir insan değilim. Mükemmel ev kadını hiç değilim. Ama yine de yorucu bir günün sonunda sakin ve ortalığın toplanmış bir ortam arzuluyorum. Çocuklarım bu konuda bana yardım ediyor. En azından genelde… 

İleride bir işi yapmalarını, yardım etmelerini isteyeceksem, merak ettiklerinde, yardım etmek istediklerinde “hayır bunu henüz yapamazsın” demem doğru olmaz diye düşünerek, oğullarımın bana çok küçükten beri yardım etmelerine izin veriyor ve destekliyorum. Benimle birlikte yemek pişirdiklerini biliyorsun. Börek olsun, pizza olsun, kek olsun, puding olsun, benim iki minik yardımcım var. Ama başka işlerde de yardım ediyorlar.

Alışverişten döndüğümüzde içecekleri yerine koyuyorlar, elektrik süpürgesiyle yeri süpürüyorlar, iki yaşlarından beri bulaşık makinesini boşaltıyorlar ve bir buçuk yaşlarından itibaren sofra kurmasına yardım ediyorlar. Evet, ilk zamanlarda birkaç tabak kurban gitti, ama olsun, severek yardım ediyorlar. Ayrıca bulaşıkları yıkamak bir dönemde revaçta olan bir işti. Ve inan, müzik eşliğinde her şey daha da kolay! Biraz şakalaşmak da ortamı gevşetir ve herkesin neşeli çalışmasını sağlar. 

Ama en sevilen iş dondurma yapmak! Kalıplarda meyve suyu doldurup donduruyoruz. Bir arada dondurma yapmayı unuttuğumda Leon ve Luka yanıma gelip biz yapabilir miyiz diye sordular. Ben ise, “neyse yapın bakalım” dedim. Yapabileceklerine pek inanmıyordum. Birkaç dakika sonra beni yardım için çağıracaklarını sanıyordum. Ne kadar yanılmıştım! Benim iki oğlum mükemmel bir şekilde baştan sonuna kadar her şeyi tek başına yaptılar. Üstelik çok da dikkat ederek. Bak ve gör! O günden beri dondurma yapma işi Leon ve Luka’nın. Ben pek karışmıyorum…