Demek, Ödülümü
Çalacaktın!
Geçen günler köpek aşkıma nasıl temel atıldığını, çocukken
ilk defa nasıl ısırıldığımı ve başıma geçen köpek saldırısını anlattım sana.
Annem babam sayesinde, ısırılmalarım köpek sevgimi asla azaltamadı.
12 yaşındayken, bana göre durduk yerde ve köpek konusu artık
unutulduğu sırada, annemler beni 3 saat uzaklıktaki bir çiftliğe götürdü. İnek
ve domuzların yetiştiği bu çiftlik, Chow Chow üretimi de yapıyordu. Bir yavru
seçmeye gitmiştik! Dört hafta sonra, bu yavruyu almaya gittiğimizde dünyalar
benim olmuştu. Ona da Barry adını koyduk. Annemler, daha önce benden gizli
okudukları tüm Chow Chow ve köpek kitaplarını bana verdiler. Gençlik
kitaplarımı bir kenara kaldırarak, gece gündüz o kitapları okudum. Çünkü Barry
ile iyi dost olmak istiyordum.
Bir süre sonra, üzerime bir görev de düşmüştü. Her gün
okuldan sonra, onu dolaştırmam gerekiyordu. Onu nasıl taramam gerektiği ve
mamasını nasıl hazırlamam gerektiği bana öğretildi. Barry’nin, mamasını almadan
önce daima oturması gerekiyordu. Bu nedenle, asla elimizden bir şey almaya
çalışmıyordu. Bir şey istediğinde, önümüzde oturup beklerdi. Dünya tatlısı Barry’nin kimseye bir zararı yoktu. Ben, 14
yaşındayken inanılmaz bir hata yapana kadar!
Ben televizyon seyrederken, annem hemen yanımda Barry ile
birlikte bir kemikle oynuyordu. Onu biraz kışkırtmış ve kemiği verdikten sonra
mutfağa gitmişti. Ben hiçbir şeyden haberdar değildim. Televizyondaki film beni
o kadar etkilemişti ki, yanımda yaşanan olayları ne görmüş ne duymuştum.
Barry’nin yanımda yattığını fark ettiğimde, daha önce yüzlerce kez yaptığım
gibi onu okşamak üzere elimi aşağıya salladım. Ona dokunur dokunmaz kafasını
çevirdi ve elimi çok kötü ısırdı. Tabi ki, bu izler de hala duruyor. Aslında da
bu izler için mutluyum, çünkü bu şekilde onu alsa unutmayacağım.
Barry, beni ısırır ısırmaz ne yaptığını fark etti ve
inlemeye başladı. Kanayan elimle mutfağa, annemin yanına gittim. İnleyen Barry,
bana yapışık bir şekilde beni takip etti. Annem bana pansuman yaparken, benim
yanımdan ayrılmayan Barry ve ben annemden aynı lafları işitmek zorunda kaldık.
“Bunu nasıl yaparsın, onu görmedin mi, vs.” Bir anda, Barry ve ben anneme karşı
“müttefik” haline gelmiştik.
Barry, üç gün boyunca benim yanımdan ayrılmadı. İnanılmaz
üzgündü. Bu olayda da tamamen ben suçluydum, bu yüzden Barry’ye asla kızamadım.
Annem ise benim bu kadar dalabileceğimi tahmin etmemişti, yoksa beni uyarırdı.
Ama bir daha Barry ile bir ödül aracıyla oynamadı.
Çocuğunu bu konularda uyarmalısın:
Köpeğe bir ödül verirken, genelde çocuklar son anda korkmaya
başlarlar. Bir anda hızla ellerini geri çekerler. Ödülü yakalamaya çalışan
köpek, o zaman çocuğu devrilebilir veya yanlışlıkla ısırabilir. Çocuğunuza
köpeğe ödül verirken, ödülü parmaklarının arasında tutmaktansa, açık elinin
avucunda olacak şekilde ikram etmesini öğretebilirsin.
Çocuğuna uyuyan, mamasını yiyen ve yavrularıyla ilgilenen
bir köpeği asla rahatsız etmemesi gerektiğini de öğretmelisin. Çocuğuna bunu
“aynısı sana yapılsa sen de korkup kızardın” diye izah edebilirsin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder