Haydi baba, parkur yapalım

Sanırım her şey o sıkıntı anlarının birinde başladı. İki oğlumda enerji seviyelerinin doruk noktasındaydılar ve bu enerji  “hadi baba oyun oynayalım” cümleleri arasında, oyuncakların barbar çığlıkları eşliğinde oradan oraya uçuştuğu tehlikeli bir düzeye yükseliyordu.

Ben ise biraz sıkıntılı, gün yorgunu ve oyun oynama isteğinden uzak, daha çok koltukla bütünleşme eğilimi gösteren bir ruh halindeydim. Hem onların bu ruh haline uygun hem de benim ruh halime uygun bir oyun bulmak zorundaydım. Liseyi askeri okulda okumuş ve geçte olsa zorunlu askerliği yapmış biri olarak aklımda geçmişten anılar doluştu. Bir anda engebelerle dolu bir parkur oluşturmak geldi. Zaten o koltuğa çık, burada yere yat, masanın altından geç çocuklarım tarafından yapılıyordu.  Bir kere parkuru yaptım mı, ruh halime uygun olarak koltuktan kalkmam bile gerekmeyecekti. Hemen parkuru oluşturmaya başladım.

Parkur Oluşturmak

Burada bir ara başlık açıp sana iyi bir parkur nasıl yapılır ve nelerle yapılır anlatmak isterim.  Salonda bulunan eşyalar iyi bir parkur için yeterli malzemeyi oluşturur. Birkaç sehpa, bir iki tabure, sandalyeler, masalar ve koltuklar.  Bunların karmaşık bir şekilde sıralanması ve hareketlerin anlatımı parkuru hazırlar. Sehpadan masaya geç, masadan sandalyeye oradan yere in diğer sandalyenin altından geç, sıranın üstüne çık ve dolaba kadar üstünden yürü, dolaba çık, koltuğa atla koltuktan diğer koltuğa ve parkur bitti ama tekrar başlamak için parkur başlangıcına koş. Bunu istediğin sırada ve şekilde yapman mümkün.

Hikayeye Devam

Ben parkuru oluşturup ne yapacaklarını anlattığımda büyük bir hevesle yapmaya başladılar. Ben parkuru bitirdikleri her seferinde onlara puanlar veriyordum. İşte bu puanlama anlarından birinde anneleri ustaca bir dokunuş yaptı ve iki tabak dolusu yiyecek getirdi: Kuru üzüm, kayısı, erik, fındık, badem gibi çerezler, dilimlenmiş meyveler, krakerler hatta salam bile vardı. Her tur sonunda bunlardan bir tane veriyordum. Bu onları daha fazla teşvik etti. Yorulmaları ya da ilgilerini kaybetmeleri ya da doymaları yarım saatten fazla sürdü. Ben hem onlara eğlenceli bir ortam sağlamış, hem dinlenmiştim, müthişti.

Şimdi onlarla parkur yapmak bir zevk. “Haydi baba, parkur yapalım” cümlesiyle birlikte, parkuru kendileri hazırlıyorlar. Bana sadece yiyecek bir şeyler hazırlamak kalıyor. İki günde bir mutlaka yapıyoruz. Parkur sayesinde hareket kabiliyetlerinin daha hızlı geliştiğini, dengelerinin daha iyi olduğunu fark ettik -İlk bir iki seferde yüreğimin ağzıma geldiği anlar oldu ama çocuk bunlar düşe kalka büyüyecekler-. Parkur sayesinde çocuklar neşeli vakit geçirirken, bir şeylerde atıştırmış oluyorlar o nedenle parkur saatlerinin yemeklerin ortasında bir araya denk getirmeye çalışıyoruz. Enerjilerini boşaltmalarından, yorulmalarından ve akşamları daha uzun ve kolay uyumalarından bahsetmiyorum bile. Bizim çocuklarımızın yemek yememe sorunu hiç olmadı ama senin çocuğunun böyle bir sorunu varsa; bazen başvurulabilecek bir yöntem olabilir.