Esas suçlu ebeveynler!

Biraz iddialı bir giriş yaptım, ama bu şekilde ilginizi çekebildim demek. Umarım sonuna kadar okursunuz çünkü konu önemli. Koton firmasının reklamı sayesinde aslında çoktan tartışılması gereken bir konu gündeme taşındı: Çocukların medyada ve reklamlarda yer alması. Ancak yanlış yere odaklandığını düşünüyorum. Hedef, farklı olmalı.

Aranızda konuyla bilgisi olmayan olabilir diye kısa bir özetle başlamak istiyorum. Koton firması son reklam kampanyasını çocuklar üzerine kurdu. Temel olarak, televizyon ve basılı yayınlar ile billboardlarda yer alan reklamında çocuklar yetişkin gibi giyiniyor, modayı takip ederek ilgili firmadan giyinerek belli bir “başarı” elde ettikleri ve “tarz” sahibi oldukları iddia ediliyor. Çocuklara “Moda neyse onu giyerim” dedirtiyor.

Çocukların yer aldığı reklamından kim sorumlu? Hazırlayan ajans için reklamın güzelliği, özelliği ve fark yaratması ile ses getirmesi önemli. Reklam veren firma ise ürününün etkinliğinin ön planda olmasını ister. Biz, tüketici olarak izleyenlerin ise ne kadar etkilendiği önemlidir. Bana göre Koton reklamı gibi diğer reklamlar tüm bunları yerine getiriyor. Ancak ahlak nerede? Tartışılabilir. Bir reklam ahlaklı olmak zorunda mı, ahlakın boyutunu kim belirliyor? Ahlak anlayışı yaşla ve coğrafik konumla değişiyor üstelik.

1975 yılından bir reklam. 45 yıl geçti ama çok şey değişmedi.

Sorumlu olan ebeveyn!
Olaya farklı bir yönden bakmak istiyorum. Benim oldukça ilgimi çeken bir nokta şu olmuştu; Koton reklamı kamuoyunda bu kadar tepki yaratmayı nasıl başardı? Neden “O Ses Çocuklar” programı değil? Neden birkaç ay önce oynanan bir mobil telefon operatörü şirketinin reklamında gösterilen ve eline film izlemek amacıyla cep telefonu verilen bebek değil? Sayısız çocuk model ajansları var! Neden bunlardan kimse şikayetçi değil? Bu tarz program ve reklamlar ekranlara gelmeyi nasıl başarıyorlar?

Devamı okumak için tık tık Alternatif Anne'ye..