İtiraf ediyorum, ben bir IKEA hayranıyım. Üstelik Almanya’da
bir kere bile o mağaza zincirine gitmemiş olmama rağmen. Ancak çocuklarla
gidilecek en iyi alışveriş mekanı bence. Ev için her şeyi bulabildiğim gibi çocuklar orada yemek yemeğe seviyor, oynayıp koşuyorlar. Odaları ve oyun odaları olmasına rağmen geçen gün çocukların salonda bulunan oyuncaklarından
ve tıklım tıklım dolu dolaplardan isyanın eşiğine gelmiştim. Yani demek ki, IKEA
günü yapmanın zamanı gelmişti!
Çok fazla bir şeye ihtiyacımız yoktu aslında. Bir dolap ve dolaba
koymak için bol kutu. Farklılık olsun diye bu sefer kıpkırmızı dörtlü Expedit dolabı
seçtim. Bana bunu biri 5 yıl önce söylemiş olsaydı kesinlikle deli olduğunu
düşünürdüm. Ama daha önce de yazdığım gibi çocuklar hayatıma her anlamda renk
kattı işte! Kolay temizlenen ve kir göstermeyen siyah polyester kutularından aldım.
Yıllar önce mutfak için beyazları almıştım ve hala kullandığıma göre
çocuklarıma da dayanacaklarını düşünüyorum. Onun için bolca aldım onlardan,
nasıl olsa her dolapta lazım olur. Bizim evde Expedit çok çünkü.
Çocukların yataklarının altına sığan büyük kutular da aldım
ve bunu söylemeliyim, planladığım her şey hatta fazlası içine sığdı. İçleri düşündüğümden
çok daha büyük çıktı.
Yastık seven biriyim. Bu yıl IKEA’ya inanılmaz hesaplı,
kalın pamuklu düz renkli kılıflar geldi, içler de çok uygun fiyatta. Ben de
dayanamadım… Aslında kahve ve bej renkleri tercih ederdim eskiden ama Leon ve
Luka’ya da bir söz hakkı vermek istiyorum. Leon turuncu, Luka kırmızı seviyor
diye onların sevdiği renklerde bir şeyleri almaya çalışıyorum hep. Bu galiba içimde kalan bir şey. Annem dekorasyon
ürünü veya mobilya alacağı zaman fikrimi asla sormazdı. Babama sorardı ama. Evin
mobilyaları ve dekorasyonunu hiç sevmezdim hala da sevmiyorum. Bu yüzden Leon
ve Luka’ya da soruyorum hep. Yani eşimle kaba taslak ne alacağımıza karar
veriyoruz, sonra da iki modelin veya rengin arasındaki kararı çocuklara
bırakıyorum. Ya da benim alacağı rengin dışında herkesin sevdiği rengi de olsun
deyip rengarenk yastık almış oldum. Bu sadece eşim ve benim evim değil ki, hepimizin
evi, değil mi?
Salonda duran küçük bir dolap çocukların odasında duran büyük
olanıyla değiştirdik. Yine de çocukların odasında dolapta duran şeffaf plastik
kutuları aşağıya indirdik ve çocuklarla birlikte oyuncakları ayıkladık. Hediye
edeceklerini ayırdılar, kırık olanları şaşırmış bir annenin önünde çöpe attılar.
Tüm oyuncaklar, puzzle ve kutu oyunları çok güzel sığdı, salon biraz toplanmış
oldu ve bana mutfakta yarım bir dolap yer açıldı. Şimdi üzerinden iki hafta geçti ve salonda hakikaten hala toplu duruyor. Oğullarım oyuncaklarını kutulara geri koyuyorlar. Koymadıkları zaman bizim yerleştirmemiz iki dakika sürmüyor bile. Yaşasın!
------------------------------
Hayatımda çok
zevk aldığım şeylerin arasında bu blogum, Alternatif Anne ve Martı Dergisindeki
yazılarım geliyor. Bunun dışında beğendiğim veya paylaşmaya değer gördüğüm her
şeyi başta Facebook hesabımdan takip edebilirsin.
Facebook: Xlargeaile veya ben
Google+ sayfamız: Xlargeaile
Twitter: @xlargeaile
Instagram: @xlargeaile
Pinterest: xlargeaile
Google+ sayfamız: Xlargeaile
Twitter: @xlargeaile
Instagram: @xlargeaile
Pinterest: xlargeaile
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder