"5-yaş-sendromunu" yazmamın üzerinden çok uzun zaman geçmedi.
Leon’un beşinci doğum günü yaklaştıkça davranışında inanılmaz farklılıkları
da gözlemlemeye başladık. Testosteron seviyesi düştükçe oğlumuz anlayışlı ve
yardımsever bir çocuğa dönüşüyor…
Dikkatime çarpan ilk şey söylediklerimi aynen yapıyor olması
oldu. Gün içerisinde küçük şeylerden bahsetmiyorum, onları hala keyfine göre
yapıyor ya da red ediyor. Kast ettiğim temel isteklerimiz, şu “çocuğuma acaba
nasıl yaptırırım” dediğimiz davranışlardan bahsediyorum. Geçen gün, geceleri
uyanınca artık yatağımıza gelmek yerine kendi yatağında kalıp uykuya dalmak
için çaba harcamasını istedim. Hoş bir hayal dedim sonra kendi kendime. Ama
Leon beni çok şaşırttı. Zira o günden beri geceleri uyanınca hiç yatağımıza
gelmiyor. Çok nadiren yanına çağırıyor ve çağırsa bile bu ancak kötü rüya
gördüğü veya Zita yatağını kapladığı için oluyor. Bir daha uyuyana kadar
yanında beklememizi de istemiyor. Şaştık kaldık ve çok sevindik!
Hatta bundan daha büyük bir şeyi yapabileceğini düşünmüştü
ve artık akşamları tek başına uyuyabileceğini söyledi. Hani ben ya da eşim
çocuklara hikaye okuduktan sonra çıkıp gidebilecekmişiz, Luka zaten uyumuş
olacak ve kendisi biz yokken uykuya dalacakmış. Bize bunu iki kere söylemeye
gerek yok! Aynı akşam uygulamaya koyduk. Beş dakika sonra beni çağırdı. “Mama,
olmadı. Bu düşündüğümden daha zormuş. Kalır mısın burada?” dedi. Eh, önemli
olan gösterdiği çaba!
Beni sadece o konuda şaşırtmıyor bugünlerde. Geçen hafta hemen
hemen her sabah yatağını kendisi yaptı. Ardından yanıma gelip “Mama, odama gel
sana bir şey göstermek istiyorum” dedi. Sevinmez olur muyum? Adeta uçuyorum!
Tünelin ucunda ışık varmış…
Üç gün önce benden bir şey istiyordu. “Çamaşırları
bitirdiğimde birlikte yaparız canım.” Dedim ve hani belki olur düşüncesiyle
ekledim ki” bana yardım edersen daha hızlı olur tabi ki”. Leon başladı bana
yardım etmeye. Yani o çamaşırlıktan kıyafetleri toplayıp odaya taşıyor, ben
katlayıp dolaplara yerleştiriyorum. Ama nasıl bir yardım oldu! “Mama, bana
tişörtünü nasıl katlamam gerektiğini gösterir misin? Benimkileri kendim yapmak
istiyorum” demez mi? Dünya benim! Topladığı her bir parçayı kendisi katlayıp
dolabına koydu.
Birkaç haftadır hemen hemen her konuda daha anlayışlı
davranıyor zaten. Ama en büyük anlayışı Luka’da gösterdi. Çünkü Luka tam bir
haftadır ayrı bir odada tek başına yatmak istiyor. Nereden esti bu bilemiyorum,
ama Luka kararlı. Leon için bu çok zor bir şey. Hem değişiklik sevmez hem de
tek başına yatmayı. Ama Luka’nın isteğine saygı duyması gerektiğini ve Luka’ya
bu konuda süre tanıması gerektiğini onun için zor da olsa anladı. Anlayacağın
bir haftadır Luka oyun odasında yer yatağında Leon ise yatak odasında yatağında
uyuyor. Bir anlamda çocuklar için güzel çünkü Luka hikaye kitaplarının okunmasından
hoşlanıyor ve hızlıca uykuya dalıyor. Leon ise bugünlerde audio hikayeleri
dinlemeyi seviyor ve ancak bitişinde uyuyor. İki çocuğu farklı odalarda
yatırmak o yüzden zor olmuyor. Önce Luka’yı yatırıyoruz (eşim ya da ben, sıra
kimdeyse) ve ona kitap okurken Leon hikaye dinliyor. Luka uyuduktan sonra
Leon’un yanına geçiyoruz ve hikaye bittikten sonra uyumasını bekliyoruz.
5 yaş sendromu ve ilgili iki diğer yazımı buradan okuyabilirsin.
------------------------------
Hayatımda çok
zevk aldığım şeylerin arasında bu blogum, Alternatif Anne ve Martı Dergisindeki yazılarım geliyor. Bunun dışında beğendiğim veya paylaşmaya
değer gördüğüm her şeyi başta Facebook ve Twitter hesaplarımdan takip
edebilirsin.
Google+ sayfamız: Xlargeaile
Facebook: Xlargeaile veya ben
Twitter: @xlargeaile
Instagram: @xlargeaile
Pinterest: xlargeaile
Facebook: Xlargeaile veya ben
Twitter: @xlargeaile
Instagram: @xlargeaile
Pinterest: xlargeaile
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder