Geçen gün bir anne bana “davranış modelinizin çocuklarınıza olan etkisini görüyorum” dediğinde çok sevindim. Çünkü çocuklarımız için iyi bir rol modeli olmamızın sadece azıcık disiplin ve biraz özveri gerektirdiğini düşünüyorum. Tıpkı yemek konusunda olduğu gibi.
26.05.2014
21.05.2014
Çocuklar ebeveyn olunca…
Geçen hafta sonu bir çılgınlık yapalım dedik. Üç hafta önce
Leon'un aklına gelmişti. Bir akşam tıpkı bizim gibi canı estiği zamanda yatağa
girmek istemişti. Hain anne olarak, eğer rollerini sadece akşam değil, sabahtan
itibaren değiştirmek şartıyla ok demiştim. Çocuklar bunu anında kabul
etmişlerdi. Çocuklar o güne dört gözle, eşim ise şüpheyle bekliyordu.Ve sonra
bu büyük gün geldi…
14.05.2014
Parmak emmekten vazgeçirmek mi?
Resimlerden fark ettiğin gibi Luka parmak emiyor. Her anne gibi
ben de parmak emmek ve emzik hakkında çok mürekkep yaladım. Parmak yerine
emziğe mi alıştırsak mı diye düşündüm bir ara. Çünkü Luka doğar doğmaz parmak
emdi. Bu, tam olarak doğru değil. Doğum öncesi rutin kontrollerinden bir
tanesinde Luka'nın parmağını ağzına sokmaya çalıştığını ultrasonda görmüştük. O
kadar hevesliydi yani!
12.05.2014
"Çocuğum önyargılı olmasın!" diyorsanız...
Önyargılar insanları sınıflandırır, basmakalıp yargıları
oluşturur. Karşısındakinde aşağılık duygusu oluşturduğu gibi önyargılı kişiye
üstünlük hissi verir. İnsanlar arasında uzaklık duygusu ve sonra düşmanlık
duygusu yaratır. Hangi anne-baba bunu çocuğu için ister ki? Ancak önyargılar
bir şekilde oluşuyor. Daha da önemlisi onları azaltmak için çok fazla vaktimiz
yok. Zira 10 yaşından sonra kalıcı olma ihtimali çok yüksek!
8.05.2014
Özel okul mu devlet okulu mu?
Eşimle ben bu konuyu çok fazla düşünmeden karar verebildik. Her
şeyden önce hem fikiriz. Bu da karar vermemizi tabi ki kolaylaştırdı. Bizim
için en iyi okul, çocuklarımızın mutlu bir yaşam sürmesine neden olacak
okuldur. Lütfen dikkat edin, mutlu oldukları okul demiyorum. Bana göre her
çocuk okulunu kısmen sever ve kısmen sevmez. Bizim için önemli olan,
çocuklarımızın hayatlarını mutlu yaşamaları. Tercihimizi bu yana kullanıyoruz.
7.05.2014
Ceza mı yoksa mantıklı sonuç mu?
Sabahleyin 10 dakika
sonra evden çıkıp çocuğunuzu anaokuluna bırakmak üzereyken ufaklığınız ilan
ediyor “Ben giyin-meyeceğim!”.Hı. Ne
yaparsınız? Onu giydirirseniz, haftalardır uğraştığınız konuda geri adım atmış olup
artık her sabah giydirmek zorunda kalacaksınız. Kesinlikle olmaz! Çikolata sözü
verseniz? Bu rüşvet, olmaz! En iyisi ikna etmek. Üç, dört, beş, ne kadar dil
dökseniz, nafile. Sinirlenmeye başlıyorsunuz. Hala ilerleme yok. Ceza ile
tehdit etseniz? Giyinmezse akşam televizyon yok! Karşınızda artık hem
giyinmeyen hem de ağlayan bir çocuk var. Üstelik akşam televizyon da izleyemeyecek.
O yarım saat aslında ne kadar da iyi geliyordu size. Ah, bir de artık geç
kalmışsınız, sinirlisiniz ve ne yaparsınız? Çocuğunuzu giydirirsiniz.
Çok tipik bir durum, değil mi?
5.05.2014
Çocuklarımıza kendilerini korumalarını öğretelim
Çocuğunun kaçırılması ve şiddete kurban gitmesi her annenin kabusu.
Son zamanlarda artış gösteren bu tarz olaylar nedeniyle sosyal medyada farklı
tavsiyeler dolaşmaya başladı. Almanya'daki bir uygulamayı anlatmak istiyorum.
Çünkü bu tarz çalışmalar çok önemli. Türkiye'de henüz yoksa bile biz bunu
çocuklarımızla evde de çalışabiliriz! Çocuklarımıza kendilerini korumasını
öğretebiliriz.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)