26.05.2014

Ailenin tutumu çocukların beslenmesini etkiliyor mu?

Geçen gün bir anne bana “davranış modelinizin çocuklarınıza olan etkisini görüyorum” dediğinde çok sevindim. Çünkü çocuklarımız için iyi bir rol modeli olmamızın sadece azıcık disiplin ve biraz özveri gerektirdiğini düşünüyorum. Tıpkı yemek konusunda olduğu gibi.

21.05.2014

Çocuklar ebeveyn olunca…

Geçen hafta sonu bir çılgınlık yapalım dedik. Üç hafta önce Leon'un aklına gelmişti. Bir akşam tıpkı bizim gibi canı estiği zamanda yatağa girmek istemişti. Hain anne olarak, eğer rollerini sadece akşam değil, sabahtan itibaren değiştirmek şartıyla ok demiştim. Çocuklar bunu anında kabul etmişlerdi. Çocuklar o güne dört gözle, eşim ise şüpheyle bekliyordu.Ve sonra bu büyük gün geldi…

14.05.2014

Parmak emmekten vazgeçirmek mi?

Resimlerden fark ettiğin gibi Luka parmak emiyor. Her anne gibi ben de parmak emmek ve emzik hakkında çok mürekkep yaladım. Parmak yerine emziğe mi alıştırsak mı diye düşündüm bir ara. Çünkü Luka doğar doğmaz parmak emdi. Bu, tam olarak doğru değil. Doğum öncesi rutin kontrollerinden bir tanesinde Luka'nın parmağını ağzına sokmaya çalıştığını ultrasonda görmüştük. O kadar hevesliydi yani!

12.05.2014

"Çocuğum önyargılı olmasın!" diyorsanız...

Önyargılar insanları sınıflandırır, basmakalıp yargıları oluşturur. Karşısındakinde aşağılık duygusu oluşturduğu gibi önyargılı kişiye üstünlük hissi verir. İnsanlar arasında uzaklık duygusu ve sonra düşmanlık duygusu yaratır. Hangi anne-baba bunu çocuğu için ister ki? Ancak önyargılar bir şekilde oluşuyor. Daha da önemlisi onları azaltmak için çok fazla vaktimiz yok. Zira 10 yaşından sonra kalıcı olma ihtimali çok yüksek!

8.05.2014

Özel okul mu devlet okulu mu?

Eşimle ben bu konuyu çok fazla düşünmeden karar verebildik. Her şeyden önce hem fikiriz. Bu da karar vermemizi tabi ki kolaylaştırdı. Bizim için en iyi okul, çocuklarımızın mutlu bir yaşam sürmesine neden olacak okuldur. Lütfen dikkat edin, mutlu oldukları okul demiyorum. Bana göre her çocuk okulunu kısmen sever ve kısmen sevmez. Bizim için önemli olan, çocuklarımızın hayatlarını mutlu yaşamaları. Tercihimizi bu yana kullanıyoruz.

7.05.2014

Ceza mı yoksa mantıklı sonuç mu?

Sabahleyin 10 dakika sonra evden çıkıp çocuğunuzu anaokuluna bırakmak üzereyken ufaklığınız ilan ediyor “Ben giyin-meyeceğim!”.Hı. Ne yaparsınız? Onu giydirirseniz, haftalardır uğraştığınız konuda geri adım atmış olup artık her sabah giydirmek zorunda kalacaksınız. Kesinlikle olmaz! Çikolata sözü verseniz? Bu rüşvet, olmaz! En iyisi ikna etmek. Üç, dört, beş, ne kadar dil dökseniz, nafile. Sinirlenmeye başlıyorsunuz. Hala ilerleme yok. Ceza ile tehdit etseniz? Giyinmezse akşam televizyon yok! Karşınızda artık hem giyinmeyen hem de ağlayan bir çocuk var. Üstelik akşam televizyon da izleyemeyecek. O yarım saat aslında ne kadar da iyi geliyordu size. Ah, bir de artık geç kalmışsınız, sinirlisiniz ve ne yaparsınız? Çocuğunuzu giydirirsiniz.

Çok tipik bir durum, değil mi?

5.05.2014

Çocuklarımıza kendilerini korumalarını öğretelim

Çocuğunun kaçırılması ve şiddete kurban gitmesi her annenin kabusu. Son zamanlarda artış gösteren bu tarz olaylar nedeniyle sosyal medyada farklı tavsiyeler dolaşmaya başladı. Almanya'daki bir uygulamayı anlatmak istiyorum. Çünkü bu tarz çalışmalar çok önemli. Türkiye'de henüz yoksa bile biz bunu çocuklarımızla evde de çalışabiliriz! Çocuklarımıza kendilerini korumasını öğretebiliriz.