4-5 yaş
arasındaki erkek çocuğun “dönemi”ne has davranışlarının üçüncü ve artık son
bölümüne geldim. Leon’un bazen (tıpkı bu sabah gibi) oldukça çekilmez ve bizi zaman zaman çaresi de bırakan davranışlarının nedenini
öğrenmek, bana onu anlamam konusunda çok yardımcı olmuştu. Ama iş henüz
bitmedi…
Eğer bu kadar
abartma, gösteriş, hareket ve konuşma ihtiyacı dolu hayatımızda sabır kaldıysa ki
kalmalı, başka seçeneğimiz yok çünkü bunu sosyal kavramlar üzerine odaklamamız gerekiyor.
Çünkü onlar da tam bu yaşta gelişiyor. Ne güzel, alsında her şeyi sınırın ötesinde
yaptıkları bir dönemde…
Yalan
4-5
yaşındaki çocuk artık doğru ve yanlış arasındaki farkı öğrenmeye başlıyor.
Şimdiye kadar bir hayal ürünü anlatırken bunu bilerek yapmıyordu yani. Şimdi
ise bunun hayal gücü mü yoksa bilerek söylediği bir yalan mı olduğuna dikkat
etmek gerekiyor. Leon’da henüz öyle bir şey yaşamadım. Ama bunun da olacağını
bilmekte fayda var tabi ki. Her şeyde olduğu gibi bu konuda da örnek olmamız en
önemli unsur. Doğruyu söylemenin önemli olduğunu ve sonuçlardan korkmadan
onlara katlanmak gerektiğini anlatarak değil, yaşayarak göstermek lazım bence.
Çocuklar
aslında tüm sosyal kavramları bu dönemde benimsemeye başlıyorlarmış. Yani
bugüne kadar bizi mutlu etmek ve bizi taklit etmek için yaptıklarını artık
anlamlı bulup benimseyerek kalıcı bir davranış haline getiriyor. Örneğin,
disiplin, sorumluluk ve empati duygusunu geliştirmek için doğru zaman. Bunun
için evde bazı işlerde yardım etmeyi zorunlu hale getirmek de gerekiyormuş.
Bizim oluşturduğumuz “haftalık görev planı” buna tam uyuyor yani.
Empati
Bunun en güzel örneğini galiba bu hafta sonunda yaşadık. Leon Luka’nın güneş gözlüğüyle oynuyordu ve babası “böyle yapmaya devam edersen, kıracaksın” demesine rağmen Leon devam etti ve gözlüğü tabi ki kırdı. Kendi harçlığından Luka’ya yeni bir gözlük alması gerektiğini duyunca kıyamet koptu. Kucağıma aldım ve ona olayı şu şekilde anlattım. “Senin McQueen arabalarınla bir çocuk oynarsa ve onları bozarsa üzülür müsün?” Tabi ki Leon bu durumda üzülecekmiş. “Tıpkı Luka gözlüğü kırıldığında gibi, değil mi? O da üzüldü. Peki, o çocuk sana yeni bir McQueen alsa nasıl olur?” Leon’a göre süper olurmuş. “O çocuk sana yeni bir araba alana kadar onunkilerden bir tanesini verse?” O zaman hiç üzülmezmiş benim oğlum. Buradan kendisi sonuç çıkarttı zaten. “Anladım, Mama” deyip beni öptü ve Luka’nın yanına gitti. Aynen bunları söyledi “Luka, gözlüğünü kırdığım için özür dilerim. Kendi paramla sana yeni bir gözlük alacağım. Alana kadar da benimkini takabilirsin.”
Bunları kaçırdıysan:
Okula hazırlık süreci evde başlar (Haftalık görev planı)
Bölüm 1: 5 yaş sendromu mu?
Bölüm 2: Çok, çok, daha çok!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder