Bazen çocuklar kendilerine öyle güzel uğraşlar buluyorlar ki
ben bile şaşırıyorum. Geçen gün yaşlı kedimiz için petshoptan mama alıyorduk
bir kavanozda plastik balıklar gördük. Ne işe yaradıklarını sorduğumda suda
yüzdüklerini öğrendim. Tanesi 2 Lira’dan iki taneyi seçtik ve merakla eve
gittik…
İşte bundan sonra olaylar aslından kendiliğinden gelişti. Önce
genişçe bir kaseyi suyla doldurduk ve balıkları koyduk. Hakikaten yüzüyorlardı!
Eh, eller kaseye, sağa sola su da sıçrayınca balıkları birer bardağa naklettik.
Olay tabi ki artık bu kadar eğlenceli değildi.
Ertesi gün Leon banyoya gitti ve bir süre sonra heyecanla
beni çağırdı. “Balıklara nehir yaptım!” diye gülüyordu. “Oynarken etrafı da
batırmam böylece. Ama su hep kaçıyoooor…” diye çaresizce ekledi. Oğlum
lavabonun gideri üzerine su dolu bir plastik bardak koymuş. Sonra da lavaboyu
suyla doldurmuş. Su fazla olunca tabi ki bardak kalkıyordu…
Canikom Leon lavabo giderini kapatmak için tıkaç diye
birşeyin olduğunu bilmiyordu tabi ki çünkü ben o henüz çok küçükken hepsini
kaldırmıştım. Bir tanesini çıkarttıp verdiğimde kahraman ilan edildim! Bana
göre esas kahraman oydu çünkü oldukça güzel bir sistem geliştirmişti…
O gün bugün, balıkları lavabomuzdaki nehirde yüzdürüyorlar.
Haftada 3-4 kere üstelik! Dün ayrıca hangarımızın tüm uçakları oraya götürüldü
ve geniş bir yıkama işleminden geçirildiler. Bazen bir uğraş bulmaları için
hiçbir şey yapmamıza gerek yok – onların özgürce oynamalarına izin vermek
yeterli!
Not: bir sonraki gidişimde petshopta akvaryum için deniz
anası gördüm. Çocuğumun en sevdiği ikinci hayvan deniz anası olan anne olarak
ben bunu almamaya dayanabilir miyim? Tabi ki hayır! Onu da havuzda yüzme
dersinde yüzdürdük.
Başka faaliyetlerimize buradan ulaşabilirsin.
Bayılıyorum ben bu çocuklara:) Maşallah!
YanıtlaSil