Sabahleyin Leon’un “kar yağdı ve tuttu!” çığlığıyla uyandık. Hepimiz
sevindik ancak işlerimizi bitirip kahvaltı edene kadar kardan eser kalmamıştı. Kardan adam hayalleri suya düştü... Anacak moraller yine iyiydi çünkü bugün için Leon ve Luka'nın çok beğenecekleri, üç aşamalı bir faaliyet planlamıştım. Tuz hamuru!
Bugün kahvaltı faaliyetimizi kahvaltı öncesine aldık. Dün
akşamdan ekmek hamuru yapmıştım ve bu sabah Leon ve Luka ilk iş olarak oturup
Luka’nın tabiriyle “bebek ekmekleri” yaptık. Kahvaltıda yine faaliyetler eksik
kalmadı. Leon’un Luka’ya “bugün de kahvaltı faaliyeti yapayım mı?” diye
sorduğunu Luka’nın da onayladığını yarım kulakla duymuştum. İkisi birlikte
karar verdiler nelerin yapılacağına. Eh, öyle olunca bugün tavşan kulaklısı
yapıldı. Yani üç dilim mandalina üzeri kürdanla tutturulmuş salatalık parçacıkları
ve onların üstünde de birazcık süzme yoğurt.
Ardından tekrar kurabiye yapımına geçtik. İlginç, ilginç, bugün Luka'dan tek "istemem!" duymadım. Meğersem çok beklemiştim. Alman tarzı kurabiyelerin bin bir çeşidi yapabilirken Türkiye'de yapılan kurabiyelere bir türlü ayak uyduramadım. Leon ve Luka bu konuda benden ümit keseceklerini bekliyordum. Çünkü dün denediğimiz
tarif öyle kötü olmuştuk ki, kurabiyeler çok dağılmış bugün ise yenmez kadar
sert olmuşlardı. Leon da bana anaokulunda buları öğretmeninin yaptığını hatırlatınca
kendisinden tarifini rica ettim. Sağolsun bizi kırmadı ve bana mesaj attı. Şans
eseri gerekli tüm malzemeler evde vardı. Hamuru yaptım ve sonra oğullarım bolca kurabiye!
Kurabiyeler için oyun hamuru formları kullanıyoruz. Çünkü onlar boy olarak daha
uygun ve hamur da içinden çok kolay çıkıyor. Biraz da çikolatayla süsledik
bugün. O şekilde kimin hangi kurabiyeleri yaptığını daha kolayca
ayırt edebiliyorum. Anaokulunda yaptıkları unlu kurabiyeleri kadar güzel olmamışlarsa da, yine de fena değiller. Bir iki kere daha yapınca tutturmuş olurum diye tahmin ediyorum.
Tuz hamuru!
Ancak hamur işimiz kurabiyelerle bitmedi! Bugün üç aşamalı
bir faaliyetimiz vardı planda. Tuz hamuru yaptık! Normal kurabiyelerde
yaptığımız gibi oyun hamuru formları kullanarak herkes istediği formlarla “kurabiye”
hazırladı. Sonra fırına verdik. Soğuyunca Leon ve Luka yaptıkları “kurabiyeleri”
boyadı. Bunun için parmak boyaları kullandık. Boya kuruduktan sonra keçeli kalemle süsledik.
Yapmak isteyenler için tarifi de vereyim. Gerçekten çok
kolay!
1 su bardağı un
1 su bardağı tuz
9-12 yemek kaşığı su
150C fırında şekillerin kalınlığa göre 30-50 dakika pişecek.
1 su bardağı un
1 su bardağı tuz
9-12 yemek kaşığı su
150C fırında şekillerin kalınlığa göre 30-50 dakika pişecek.
Bugün tüm gün bana düştü, çünkü arabamız 12 gün sonra
nihayet servisten çıktı. Yani eşim öğleden sonra yoktu. O servisten aslında çok memnunuz çünkü çok hızlılar,
ancak bu sefer inanılmaz bir yoğunluğa denk geldik. Bir de galiba yapılan tamir
biraz da karışık bir şeymiş. Eh, arabamıza kavuşmuşken yarın anaokuluna
gidebilirler diye düşündük. Ancak bunu söyleyince tek ağızdan cevap geldi “amaaaaa
amaaaaa ben evde kalmak istiyoruuuum!” Nedenmiş? Yarın sabah için planladığımız
faaliyete öyle dört gözle bakıyorlarmış, bunu öğleden sonraya ertelemek bile
mümkün olmazmış… Peki. Bana öyle geliyor ki yarın bizi erken kaldıracaklar…
------------------------------
Biz burada da varız!
Google+ sayfamız: Xlargeaile
Facebook: Xlargeaile veya ben
Twitter: @xlargeaile
Instagram: @xlargeaile
Pinterest: xlargeaile
Google+ sayfamız: Xlargeaile
Facebook: Xlargeaile veya ben
Twitter: @xlargeaile
Instagram: @xlargeaile
Pinterest: xlargeaile
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder