Tıpkı markette birbirimizi kayıp ettiğimizde. Yok, kayıp etmedik henüz ama ne olur ne olmaz, İstanbul'da kalabalık bir yere gidince Leon ve Luka telefonumuzun yazdığı bilekliklerini takıyordum. Bileklik son günlerde kolyeye döndü bu arada. Geçen gün ise süpermarkette Luka sağa sola gezmeye başlamıştı ve bir baktım ki herkes farklı yöne gidiyordu. Uzaktan Luka'yı izliyordum. Bir anda bizi göremediğinin farkına vardı ve kasılıp durdu. Dört bir yana bakıp bizi aradığını gördüm. Göremeyince eli kolyeye gitti. Aferin oğluma! Leon ve Luka'ya bir yılı aşkın bir süredir bunu söylüyorum: "eğer birbirimizi kaybedersek, ilk gördüğün kişiye, tercihen bir çalışana gidip kolyeni göstererek 'annemi kayıp ettim onu arar mısın' diye sor, tamam mı?" Bunu gerçekten yaşayacağımız günde söylediklerimi hatırlayıp hatırlamaması önemli olacaktı. Demek ki öyle bir durumda unutmuyordu.
Bu da bana aslında çok daha sık oynamamız gereken bir oyunu hatırlattı.
"Ne yapardın?" oldukça eğitici bir oyun. Özellikle birbirimizi kayıp etmek konusunda çok oynadık. Hem bilip bilmediklerini öğrenme fırsatımız oluyor hem de bilmedikleri durumunda çocuklarımıza nasıl tepki vermeleri gerektiğini anlatabiliyoruz. Hadi, çocuklarımızın içgüdülerini kuvvetlendirelim!
Bunu da belli sorular sorarak yapabiliriz. Biz sorarız, çocuklarımız da cevap versin bakalım! Sonra onlar da bize sorsun! Soru yelpazesini genişletmek için hayal gücünü kullanabilirsin.
- Mutfakta cam kırılırsa ne yapardın?
- Anaokuluna biri gelip onunla gelmeni isterse ne yapardın?
- Topun yola fırlarsa ne yapardın?
- Bisikletle gezerken araba gelirse ne yapardın?
- Dışarıda birbirimizi kayıp ettiğimizi düşün, ne yapardın?
harika fikirler bunlar ve oldukca onemli,hatirlamak iyi oldu,kendi adima cok tesekkur ederim:)
YanıtlaSilbizde oynadik super oldu..oyun icinde egitim teskkurlerr
YanıtlaSilÇok sevindim :)
Sil