Bu yenir mi acaba?

Aralarında benim bile bilmediğim bir takım bitkilerle dolu bir bahçe ile çocukların çiçekleri deneyerek zehirli bir şey yiyecekleri en büyük korkumdu. Leon’la henüz hamileyken bahçedeki bitki ve çiçekleri yoklamıştık bu yüzden.

Defne ve amerikan sarmaşığının meyvelerinin dışında gerçekten çok zehirli bir bitkimizin olmadığını gördük. Onları da yok etmek mümkün değil, çünkü bahçemizde sayısız miktarda bulunuyorlar.

Bir de yeşillendirmeyi planladığımız yerler vardı. Oraları için çiçek ve bitki seçimi pek kolay olmamıştı. Çünkü hangi çiçek, hangi sarmaşık düşündüysem, hepsi çok zehirli çıktı! O yüzden birkaç adet zambak, lavanta ve çocukların ilgisini çekmeyen bataklık otlarına razı olduk.

Birçok çiçeğin çocuklu bir bahçede işi olmadığına karar verdikten sonra bu çiçeklerin hemen hemen her bahçede olduğunu görmek beni şaşırtıyor. Üzücü olan, fidanlıkların bu konuda bilgi sahibi olmaması. “Her bahçede var, bu çocuk için zehirli olur mu?” maalesef çok duyduğum bir cümle.

Bazı çok zehirli bitkiler

Acitonum (kurtboğan), Brugmansia çiçeği (meleklerin boruları), sarı salkım, mor salkım, katalpa ağacı, kırmızı ve sarı digitalis (yüksükotu), hint yağı bitkisi, aşırı zehirli bitkilerin arasında her alıyor. Örneğin hint yağı bitkisinin bir tohumu bile küçük bir çocuk için öldürücü oluyor. Amerikan sarmaşığı ve defnenin tohumları, yasemin, zakkum ve boyacı otu da belli bir miktarda tüketildiğinde oldukça zehirlidir.

Zehirsiz bitkiler

Çocuklar için tamamen güvenli bitkilerin arasında leylak, altınçanak, küpe çiçeği, sardunya, hibiskus, lavanta, gül ve menekşe. Onlarla da oldukça güzel ve renkli bir bahçe yaratılabiliyor. Yeter ki çocuklarımız için güvenli olsun! Eh, ayrıca çocuklarımıza zehirli ve zehirsiz mantarların, bitkilerin ve çiçeklerin olduğunu hep anlatmaya çalıştık. Sormadan şimdiye kadar bir şey denemediler. Umarım ki ileride de denemeyecekler...

Bu arada, insan için nasıl zehirliler ise bitkilerin çoğu köpekler için de zehirlidir.